dinsdag 26 mei 2009

3

Als ik zaterdags boodschappen doe, gebeurt het vaak dat ik in plaats van rechtsaf naar de AH, rechtdoor rijd naar school. Ook vanavond overkwam het me, toen ik naar mijn zoon zou gaan. De automaat in me nam met een fraaie bocht de rotonde, even de curbstones aan de binnenkant toucherend, totdat ik na honderd meter bij de volgende rotonde dacht, waar ga ik naar toe?
Waar moet dat heen, zolang ik geprogrammeerd ben in het basic van de school? Hoe lang zal het duren voordat al die lines, goto's en gosubs gedeleted zijn. Niks if...then.
Automatismen hebben het voordeel dat er steeds weer een vertrouwd vervolg is, zonder na te hoeven denken. Het betekent thuis komen. Het is niet voor niks dat veel mensen juist op vakantie ontheemd raken. Regelmaat geeft je een basis om het hoofd te bieden aan onverwachte zaken.
Stoppen met werken op school betekent weer geherprogrammeerd moeten worden. Een ander ritme zoeken. Niet meer naar school hoeven betekent ook niet meer naar school mogen.