Een van de spannendste momenten in mijn schoolleven was een dinsdagmorgen in de herfst van 1995. De onder- handelingen over de fusie waren in een cruciaal stadium gekomen. De overgebleven tegenstellingen waren maximaal. De drie medezeggenschapsraden waren de hei opgestuurd met een voorstel waarin de theoretische leerweg op de havo-vwolocatie bleef en op beide locaties een gemengde leerweg zou worden aangeboden. Een onding, maar de kool en de geit werden gespaard.Op dinsdagmorgen kwamen successievelijk de antwoorden binnen. Ik liet de dikke enveloppen een paar uur ongeopend op mijn bureau liggen, voor ik me eraan waagde. Uit een mist van voorwaarden en details kwam driemaal een positief antwoord: de fusie was gered.
Vier jaar later hadden we geruisloos een ongedeeld vmbo.
