vrijdag 22 mei 2009

7

Als afsluiter van een reeks lessen Spaans, mochten we woensdagavond een Zuid-Amerikaanse vrouw interviewen. Een kleine Boliviaanse uit Cochabamba verwelkomde ons. Al gauw wisten we dat ze vijf kinderen had, met een Nederlander was getrouwd en graag weer terug wilde. Qué ha estudiado? Sociologia en la universidad de La Paz. Verbazing in de groep. Onze docent lichtte toe: Het is niet zomaar een ama de casa.
Moderne twintigste eeuwers zijn we en toch werden we onbewust misleid door het uiterlijk. Typologieën van Hippocrates of Kretschmer verwerpen we met verve, maar deze zwartharige had laten zien, hoe broos die overtuiging is. Haar getekende gelaatstrekken, haar
indiaanse tanige huid schraapten meedogenloos onze dunne laag beschaving weg.
Op onze eigen school zitten leerlingen met uitdagende haardos, piercings op verrassende plekken, rokjes die ons doen aarzelen. Hoe vaak gaan we daar de grens over, terug naar Lombroso en Sheldon?